حسین خطیبی: آینههای روبه رو نمادی از ارتباط انسانی است
بهروز قلیپور: نشست نقد و بررسی فیلم «آینههای روبهرو» به کارگردانی «نگار آذربایجانی» و تهیهکنندگی «فرشته طائرپور» با موضوع «کاربرد سینمای اجتماعی در قبال پدیدههای اجتماعی» برگزار شد. در این نشست خبری که در مجتمع خیریه «رعد» برگزار شد، «رخشان بنیاعتماد»، «علیرضا شجاعنوری» و «علی معلم» بهعنوان سینماگر و پروفسور «بهرام میرجلالی» (متخصص عمل تغییر جنسیت در ایران) و دکتر «حسین خطیبی» روانشناس و مشاور پروژه «آینههای روبرو» (بهعنوان کارشناسانی از حوزه پزشکی) درباره این فیلم و کارکرد سینمای اجتماعی سخن گفتند. به گزارش خبرنگار تهران امروز، طائرپور از همان ابتدای جلسه، تمام بار سخنرانی را بر دوش سخنرانان گذاشت تا عوامل فیلم هم بیشتر شنونده باشند: «ترجیح میدهم که در این نشست، رشته کلام تماما در دست سخنرانان باشد و من و عوامل فیلم هم مانند سایر شنوندگان در میان جمعیت حاضر در سالن بنشینیم و گوش دهیم. امیدوارم حساسیت و اهمیت سینمای اجتماعی با حمایت و اطلاعرسانی رسانهها مورد توجه لازم قرار گیرد .» سخنران بعدی رخشان بنیاعتماد بود که در ابتدای سخنانش از اینکه آینههای روبرو بالاخره بر پرده نشست، ابراز خوشحالی کرد و گفت: «آینههای روبرو با حضور یک تهیهکننده بافرهنگ و کارگردانی باهوش، یک چنین مشکلی را به فیلم تبدیل کرده است. آن هم در شرایطی که همه در تلاش برای پنهان کردن معضلات و مشکلات هستند. باید خرسند و مفتخر باشیم از حضور افراد و فیلمسازانی که در شرایطی که نهادهای اجتماعی وظیفهشان را به درستی انجام نمیدهند و نهادهای مردمی، بار مسئولیت آنها را به دوش میکشند، به سمت چنین موضوعات حساسیتبرانگیزی میروند.» بعد از آن پروفسور میرجلالی که تا کنون بیشترین تعداد عمل جراحی ترنس سکشوالها را در ایران انجام داده گفت: «خوشحالم که چنین سوژهای بالاخره برای اولینبار بر پرده سینما به نمایش درآمده است. من ۲۰ سال است که روی این موضوع مقاله مینویسم و تحقیق میکنم، خوشحالم این موضوع بالاخره در جایی غیر از فضای پزشکی هم مطرح شده است. ترنسها هیچ عیب و نقصی ندارند، اما یک نمونه ناشناخته در طبیعت هستند که خانواده و اجتماع آنها را نمیشناسند. مگر اینکه فیلمهایی اینچنینی شرایط آنها را نشان بدهد.
در بخش دیگری از این نشست دکتر حسین خطیبی روانپزشک و مشاورفیلم «آینههای روبهرو» به شرایط و ویژگیهایی که افراد ترنس دارند اشاره کرد و گفت: «آینههای روبرو» یک آینه تمامنما برای همه ماست. همه ما میتوانیم بخشی از شخصیت خودمان را در آن ببینیم، حتی اگر یک ترنس را از نزدیک ندیده باشیم. وی تصریح کرد: مشکل موجود در خانوادهها و اجتماع با افراد ترنس این است که در برابر پذیرش و علاج این مشکل مقاومت میکنند. بحران در مقابل تغییر چندجانبه است. در مقابل هر تغییری، مقاومت میشود، مقاومتی که عمدتا به دلیل نادانی است. خطیبی اذعان داشت: قصه «آینههای روبرو» دو لایه دارد؛ یکی در سطح و دیگری در عمق. در یک لایه بحث از تغییر و مقاومت در مقابل تغییر است و در لایه دیگر بحث ارتباط بین دو انسان فارغ از جنسیت را میبینیم. این ارتباط انسانی هم میتواند مستقلا یکی از نمادهای فیلم باشد.