سوال: تاثیرات تعارض (تجاوز) بر روی قربانی و اطرافیان دور و نزدیک چگونه میباشد؟
برای پرداختن به این موضوع میبایست ابتدا به موضوع سوء رفتار پرداخته شود. سوء رفتار میتواند از نوع روحی و روانی باشد و یا سوء رفتار جسمی که هر کدام تاثیرات خود را بر قربانی و اطرافیان وی و همچنین کل جامعه میگذارد. شدت و تاثیرات سوءرفتار به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد که بطور خلاصه به شرح ذیل میباشد:
نکته اول: اینکه سوء رفتار توسط چه شخصی و یا اشخاصی صورت گرفته و اینکه ارتباط این شخص و یا اشخاص، با قربانی یا قربانیان چه باشد میتواند تاثیرات متفاوتی روی افراد بگذارد.
مثلاً: سوء رفتار توسط شخصی که از نزدیکان قربانی است تاثیرات متفاوتی از سوء رفتار توسط غریبهها ایجاد مینماید.
نکته دوم: مربوط به قربانی سوء رفتار میباشد، اینکه وی از چه جنس و یا در چه سنی قرار دارد و یا در چه شرایط و وضعیتی قرار گرفته است میتواند سبب ایجاد تاثیرات متفاوتی گردد.
مثلاً قربانی سوءرفتار در صورتیکه در سنین کودکی و یا بزرگسالی باشد تاثیرات متفاوتی را تجربه خواهد کرد.
نکته سوم: محیط تعارض و شرایط حاکم بر آن است که شامل اطرافیان، مشاهدین، نظام ارزشی جامعه و حتی قضاوت دیگران میشود که میتواند سبب تفاوت در تاثیرات گردد.
مثلاً: سوء رفتاری که در عرف جامعه سبب سرافکندگی و یا آبروریزی از قربانی شود میتواند به مراتب تاثیرات تخریبی بیشتری بگذارد تا سوء رفتاری که سبب ایجاد قضاوت مثبتی در نزد اطرافیان گردد.
مثلاً: در قهرمانان جنگها یا نظامات ارزشی و یا اجتماعی
نکته چهارم: شدت، طول مدت و میزان نزدیکی افراد به ترومای واقعی میباشد.
مثلاً: قرار گرفتن در معرض یک واقعه بسیار شدید و طولانی مدت میتواند تاثیرات متفاوتی از یک واقعه با شدت کمتر و یا طول زمان کمتر داشته باشد.
پس از بررسی فاکتورهای تاثیر گذاربر موضوع سوء رفتار میبایست به عوارض و یا تبعات آن پرداخت.
عوارض سوءرفتار از لحاظ زمان بروز بطور کلی به دو گروه زودرس و با دیررس تقسیم میشوند به عبارت دیگر عوارض ناشی از هر تروما یا حادثه میتواند بلافاصله پس از در معرض قرار گرفتن ظاهر شده و یا حتی سالها بعد خود را نمایش دهند.
یکی از اختلالات شایع پس از هر سوء رفتار
«اختلال استرس پس از سانحه» یا PTSD «Post Traumatic Stress Disease » میباشد که تعریف آن به شرح ذیل میباشد: سندرم یا مجموعه علائمی که پس از در معرض قرار گرفتن، درگیر شدن، مشاهده و یا حتی شنیدن یک عامل استرس زای تروماتیک بسیار شدید در شخص ایجاد میشوند.
شخص با ترس و درماندگی مواجه شده و رخداد را در ذهن خود مکرراً زنده میکند و میکوشد که از یادآور شدن مجدد آن خودداری میکند.
افسردگی، اضطراب، مشکلات شناختی (عدم تمرکز)، عدم پاسخگویی و یا کرختی در وی قابل مشاهده خواهد بود. شخص سانحه را در خواب و حتی افکار روزانه بارها تجربه می کند و از هر چه یادآور حادثه است میگریزد.
همانگونه که در تعریف فوق ذکر شد هر شخصی میتواند حتی با شنیدن یک واقعه استرسزا دچار PTSD گردد، بنابراین وقوع یک تعارض، سوء رفتار و یا سانحه میتواند نه تنها بر روی خود شخص قربانی تاثیرات خود را ایجاد نماید بلکه اطرافیان و حتی شنوندگان حادثه نیز در معرض ابتلا به عوارض PTSD میباشند.
این اختلال نیز مانند دیگر اختلالات روحی و روانی نیازمند دخالت متخصص و درمان میباشد که بطور خلاصه در سه حوزه آموزش، رواندرمانی و درمان داروئی میبایست انجام گیرد.
البته ایجاد بستر حمایتی از قربانی و اطرافیان آن بسیار حائز اهمیت میباشد.